З жыццяпісу У. Калесніка
17 верасня 1922 года – нарадзіўся ў вёсцы Сіняўская Слабада Карэліцкага раёна Гродзенскай вобласці.
1929–1936 гг. – вучань Ярэміцкай сямігадовай школы.
1936 г. – паступіў у польскую Навагрудскую гімназію імя А. Міцкевіча.
З 1939 года працягваў вучобу ў Навагрудскім педагагічным вучылішчы.
З першых дзён акупацыі ўвайшоў у адну з падпольных камсамольскіх арганізацый Навагрудчыны.
23 ліпеня 1942 г. у складзе падпольнай групы пайшоў у партызаны. Быў кулямётчыкам, падрыўніком, затым камандзірам узвода атрада “Камсамольскі”, які дзейнічаў у раёне Валожына і Налібок. З лета 1943 да жніўня 1944 г. – начальнік штаба атрада. Двойчы паранены.
У 1944 г. працаваў у Мірскім райваенкамаце, затым – інспектарам Мірскага раённага аддзела адукацыі.
1945–1949 – студэнт Мінскага педагагічнага інстытута.
1949–1952 – аспірант Мінскага педінстытута.
1952–1954 – загадчык кафедры літаратуры Бабруйскага настаўніцкага інстытута.
1954–1956 – старшы выкладчык кафедры беларускай літаратуры Брэсцкага дзяржаўнага педагагічнага інстытута.
1956–1988 – загадчык кафедры беларускай літаратуры Брэсцкага дзяржаўнага педагагічнага інстытута.
1958 – абарона кандыдацкай дысертацыі.
1960 – сябра Саюза пісьменнікаў Беларусі.
1979 – прысвоена званне Заслужанага работніка вышэйшай школы Беларусі.
1980 – лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі імя Я. Коласа.
1983 – прысвоена вучонае званне прафесара.
1988 – 1993 – прафесар кафедры беларускай літаратуры Брэсцкага дзяржаўнага ўніверсітэта.
15 снежня 1994 – скончылася зямное жыццё У. Калесніка.